Gorghi Tondi Ziller47 Marsala

Een Siciliaanse schat met historie. Ziller 47 weerspiegelt het karakter van pre-Britse Marsala's met zijn lange houtrijping, notige aroma's en zachte complexiteit.

Druivenras: Grillo
Herkomst: Sicilië
Herkomstbenaming: Vino Bianco Italia

Proefnotities
Kleur: Goudbruin
Neus: Gekonfijte bergamot en cederhout, gedroogde abrikoos en kruidige peren, met een licht ziltige toets
Smaak: Droog en fris, rijk en zalvend, met hints van kweepeer, zoete kruidige tonen van gember en gedroogd fruit
Serveertemperatuur: 12-15 °C
Aanbevolen foodpairing: Parmezaanse kaas, amandelgebak, paté

Vinificatiemethode
Fermentatie: Traditionele vinificatie zonder versterking
Rijping: Minstens 11 jaar op oude eikenhouten vaten
Biologisch certificaat: Nee

Marsala

Met deze wijn kunnen we een tijdreis maken van 250 jaar, naar 1773. In dat jaar kwam de Britse wijnhandelaar John Woodhouse aan in de Siciliaanse stad Marsala, waar hij potentie zag in de lokale wijn. Hij versterkte de wijn door er brandewijn aan toe te voegen, zoals hij dat al deed met de andere wijnen (Port, Sherry en Madeira) waar hij in handelde. Dit om zeker te zijn dat ze een lange zeereis zouden overleven, maar ook omdat hij de wijnen van Marsala als een soort goedkope Madeira in de markt wilde zetten.

Heden ten dage is Marsala een veelal onbegrepen wijn. Dat komt deels door de verschillende smaaksoorten, bereidingswijzen en deels door goedkope troep die de naam niet waardig is, maar in het verleden wel veel is verkocht.

Om met die laatste categorie, de goedkope troep, te beginnen (om die vervolgens te kunnen vergeten): een Siciliaanse nonna kon veel faam verwerven en haar gasten verwennen met haar speciale recept (dat zij ook weer van háár grootmoeder had gekregen) waarbij marsala gemengd werd met andere ingrediënten. De industrie is hiermee aan de haal gegaan en mengde de meest eenvoudige marsala met andere ingrediënten zodat er toch nog een verkoopbaar 'dessertwijntje' ontstond. Zo was er bijvoorbeeld marsala all'uovo, marsala alla mandorla enz, die helaas niet met echte eieren of amandelen werd gemaakt maar met goedkope gesynthetiseerde aromastoffen. Bijna iedereen is dit type 'wijn' zat, en ook de wetgever heeft hier een stokje voor gestoken: deze producten mogen niet meer als Marsala DOC verkocht worden.

Aan het andere eind van het spectrum staan luxe, hoogwaardige Marsala's die zeer lang op vat rijpen en daardoor unieke aroma's ontwikkelen. De zoetheid is gematigd en het zijn bijzondere wijnen die je voor of juist na het eten drinkt, en je absoluut niet gebruikt om de soep mee aan te sterken. Het zijn beslist geen goedkope wijnen maar nog steeds, zoals Woodhouse tweeënhalve eeuw geleden al voorzag, lager geprijsd dan Madeira.

Tijdreis

Hoe smaakte de wijn van Marsala vroeger, voordat Woodhouse ze versterkte met brandewijn? Die vraag was voorheen moeilijk te beantwoorden, want de wetgever heeft de receptuur van Woodhouse overgenomen en schrijft voor dat Marsala versterkt wordt. Enige tijd geleden is Michele Sala (bijnaam Ziller) van ons Siciliaanse wijnhuis Gorghi Tondi echter een nieuw project begonnen waarbij hij zijn wijn niet versterkte. Doordat de wijn buiten de DOC-wetgeving valt, verschijnt 'ie simpelweg als 'vino bianco'.

Tijdens de lange rijping van maar liefst elf jaar is Ziller komen te overlijden, waardoor hij helaas nooit het eindproduct heeft kunnen proeven. Zijn dochters hebben de wijn gebotteld en naar hem vernoemd.